Prolog

Poprawiony

     Zdjęła szpilki ze zmęczonych stóp, gdy tylko weszła do sypialni. Włożyła je do szafy, po czym pozbyła się  białej koszuli i ołówkowej spódnicy. Cały dzień spędziła nad papierami. Kark bolał ją niemiłosiernie. Po co studiowała na Harvardzie – by mieć bóle szyi i brak życia prywatnego? Co z tego, że ma jedną z dwóch najlepszych kancelarii w Stanach Zjednoczonych, że rozwiązywała problemy nie do rozwiązania dla innych? Ta praca satysfakcjonowała ją, ale mimo wszystko w jej domu nadal było pusto i cicho. Nie czekał na nią mąż, dzieci... Nikt. Wyczeikwała jej jedynie sterta papierów do zrobienia. Była zmęczona... zmęczona życiem i jego brakiem jednocześnie.

       Rodzinę zostawiła daleko stąd i nie żałowała, bo gdyby wtedy nie podjęła tej decyzji możliwe, że nie byłoby jej tu teraz. Zmywały się z niej problemy z każdą kolejną kroplą wody, która oczyszczała i uspokajała jej zmęczone ciało. Wychodząc spod prysznica owinęła się jasnym, puchowym ręcznikiem. Skierowała się do salonu, a po drodze wrzuciła klucze od samochodu i od domu do naczynia stojącego koło drzwi. Włączyła sekretarkę. „Sakura Haruno. Zostaw wiadomość. Pipp!

— Cześć, tu Hinata. Nie mogłam cię dziś złapać. Wychodzimy do baru, idziesz z nami? Zresztą, po co ja pytam, i tak się nie zgodzisz. Wpadnę po ciebie z Ino o dwudziestej. Pa.

       Na głos swojej przyjaciółki uśmiechnęła się. Dawno się z nią nie widziała. Spojrzała na zegarek na ścianie, miała jeszcze dwie godziny. 

— Witam. Tu Itachi Uchiha. — W słuchawce odezwał się męski głos. 

Uchiha, Uchiha… Skąd ja go znam?

— Chciałbym zaprosić panią do kancelarii „Uchiha Rules” jutro o 16. Szczegóły podam po przybyciu. W razie pytań proszę do mnie dzwonić. Do widzenia. 

Koniec wiadomości.”

Ciekawe czego takiego chce szanowny pan Uchiha? — myślała, przeglądając pocztę i wycierając drugim ręcznikiem swoje mokre, różowe włosy. 

Od Autorki : Prolog poprawiony przez Vialette Lantielle. 
Jesteś wielka :) Dziękuję ci za to :)